هیدروسیکلون به جدا کننده ثابتی گفته می شود که مبنای جدایش در آن به واسطه نیروی گریز از مرکز است و این نیرو در گردابی که به واسطه شکل بدنه هیدروسیکلون (مخروطی – استوانه ای) تولید شده است، قرار دارد. جریان خوراک (مواد اولیه) که معمولا به طور مماسی وارد هیدروسیکلون پلی یورتان می شود، به دو قسمت ته ریز و سرریز تقسیم بندی می شود. قسمت عمده ته ریز شامل جامدات و یا قسمت دانه درشتی است که هنوز در مقداری مایع معلق است و سرریز هم به قسمتی اطلاق می شود که اکثرا مایع و یا شامل بعضی از جامدات بسیار دانه ریز است که اصطلاحا به آن هیدروسیکلون بازیابی آب می گویند. عمل جداسازی در این دستگاه ها برمبنای تاثیر نیروهای گریز از مرکز که درون بدنه ی آن تولید می شوند، استوار است.
در هر صورت، برخلاف تمام مکانیزم هایی که در آنها به وسیله یک بخش دورانی عملیات ته نشینی مواد، توسط نیروی گریز از مرکز ایجاد می شود در هیدروسیکلون ها هیچ قسمت دورانی وجود ندارد و بدنه ی استوانه ای – مخروطی هیدروسیکلون به نحوی طراحی شده که پمپاژ سیال به صورت مماسی به داخل آن باعث به وجود آمدن جریان حلقوی لازم می شود.
برای جداسازی گاز و جامدات هم از سیکلون لاینردار استفاده می شود. در این روش، گاز و ذرات جامد به صورت یک چرخش سریع در داخل یک سیکلون قرار می‌گیرند. با تأثیر نیروی گرانشی و نیروی مرکزگرایی، ذرات جامد از گاز جدا می‌شوند و به صورت لاینردار در دستگاه جمع‌آوری می‌شوند.
